TY - JOUR ID - 1212 TI - جایگاه و کارکرد قرائات شاذ در تبیین و توسعه معانی آیات قرآن کریم از منظر مفسران فریقین JO - پژوهش های تفسیر تطبیقی JA - PTT LA - fa SN - 2476-4191 AU - اسدتاش, محمدعلی AU - مودب, سیدرضا AD - دانش آموخته دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم AD - استاد تمام گروه علوم قرآن و حدیث Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 5 IS - 1 SP - 9 EP - 36 KW - قرائت شاذ KW - قرائت مشهور KW - تفسیر فریقین KW - تبیین معنا KW - توسعه معنا DO - 10.22091/ptt.2018.3173.1357 N2 - قرائت‌های شاذ و غیرمشهور، به‌عنوان یکی از انواع قرائت‌های قرآن کریم، کمتر مورد توجه و بازخوانی واقع شده است. قرائت شاذ، قرائتی است که سند آن صحیح، ولی به طریق تواتر و یا استفاضه که میان مردم مقبولیت دارد، نقل نشده باشد. تعمّق و بازپژوهی در این قرائت‌ها، می‌تواند کارکردهای قابل ملاحظه‌ای در تفسیر فریقین از آیات قرآن داشته باشد. ازاین‌رو، نمی‌توان قرائت‌های شاذ را به طور کامل مردود و نادیده انگاشت. تبیین قرائت‌های شاذ و کارکردهای آنها در تفسیر فریقین در مقایسه با قرائت‌های مشهور، مسئله پیش‌رو است. بدین‌منظور، در این نوشتار ابتدا مهم‌ترین مؤلفه‌ها و مباحث مربوط به قرائت‌های شاذ مورد تبیین و بررسی قرار گرفته است. سپس، با ارائه شواهدی از این قرائت‌های آثار و کارکردهای مختلف آن در تفسیر فریقین از قرآن کریم نشان داده شده است. تبیین و توسعه معنایی آیات از مهم‌ترین کارکردهای قرائت‌های شاذ در تفسیر قرآن کریم است. از این رهگذر، با پردازش و تحلیل نمونه آیاتی از قرائت‌های شاذ در کنار قرائت‌های مشهور، می‌توان به نوعی بر خوانش‌های تفسیری آیات افزود و کارکرد آنها را نمایان ساخت UR - https://ptt.qom.ac.ir/article_1212.html L1 - https://ptt.qom.ac.ir/article_1212_f1699bd826a68169f696de9f0a91dcae.pdf ER -