نوع مقاله: علمی و پژوهشی
نویسنده
هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
آیه 106 یوسف از آیات حوزه کلامی ایمان و شرک، ظرفیت بالایی در بررسی‌های روشمند تفسیر تطبیقی دارد. ویژگی محتوایی این آیه جمع میان ایمان و شرک در باره اکثر مردمی است که مورد نظر آیه‌اند. بر اساس دیدگاهی که ایمان را به حقیقتی بسیط و یا مجموعه به هم پیوسته‌ای از ارکان ایمانی تعریف می‌کند که با اخلال در هر رکنی، اصل ایمان مخدوش می‌شود، جمع میان ایمان و شرک معنا نداشته و ظاهر این آیه با تأویل و توجیه همراه می‌شود. اما دیدگاه دیگری که هم ایمان را قابل افزایش و کاهش می‌شمارد و هم شرک را دارای مراتب معنایی می‌بیند، به این آیه به عنوان مستندی قوی برای رأی خود می‌نگرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد مفاد این آیه ظرفیت دلالی زیادی در عبور از تنگناهای نظری متکلمان داشته و با تفکیک میان معنای ظاهری- تنزیلی از یک سو و معنای باطنی- تأویلی از سوی دیگر می‌توان طیفی از معانی را به صورتی سازگار برای آیه در نظر گرفت. در این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد تطبیقی، ضمن گزارش آرای مفسران جریانهای برجسته کلامی، با بررسی‌های ادبی و شواهد قرآنی و روایی و تحلیل آنها، نظریه‌ای تفسیری فراتر از تنگناهای کلامی مفسران دنبال می‌شود.
کلیدواژه‌ها [English]
)
ارسال نظر در مورد این مقاله