نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم؛ ایران – قم
2 دانشیار گروه علوم قرآن و تفسیر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه؛ ایران – قم
چکیده
تازه های تحقیق
نتیجه
از آنچه گذشت، بهدست آمد که مفسران متقدم معنای محدودی از مفهوم آیۀ مورد بحث عرضه کردهاند که هیچ مبنای تفسیری و دلیلی از درون و بیرون آیه ندارد. همچنین دیدگاه مفسران دورۀ تدوین در تفسیر ظاهر و باطن به گناهان ظاهری و باطنی، با سیاق آیه و مقصود آن سازگاری ندارد. با توجه به شواهد درونمتنی آیه مانند مفهوم ظاهر و باطن، نکات ادبی، سیاق آیه و غیره، و شواهد برونمتنی آن همچون طهارت حسی و معنوی در سخنان دانشمندان اخلاق و غفلت از باطن اثم، معلوممان میگردد که مراد از ظاهر اثم، چهرۀ آشکار گناه است که با اعضا و جوارح انجام میشود و مقصود از باطن گناه، صورت پنهان آن است که در درون و ضمیر انسان رسوخ دارد. این معنا از باطن گناه، با خطورات قلبی که زودگذر است و در ضمیر انسان رسوخ ندارد متفاوت است؛ زیرا سبب گناه ظاهری نمیشود اما معنایی که در تحقیق حاضر برای باطن گناه گفته شد، مهمترین سبب گناه ظاهری است. ترک ظاهر و باطن گناه که خدای تعالی در آیه 120 سورۀ انعام به آن امر کرده، شرط لازم برای رسیدن به حقیقت تقوا و اخلاص و مصون ماندن از کید شیطان است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Received: 2020/12/4 | Accepted: 2021/4/20
Sin has been mentioned in the Qur’an through different expressions among which one of the most commonly used terms is “Ithm”. In the 120th verse of Surah al-An’ām saying “forsake the outwardness of sin and the inwardness thereof”, the esoteric and exoteric aspect of “Ithm” is acknowledged. The commentators have rarely paid attention to this meaning in their interpretations of this holy verse and so distanced from its concept because they mostly have interpreted that as the open and secret sins. In the present study, we aim to explain the exoteric and esoteric concept of sin that often has been neglected while it is very necessary for reaching the purpose of the verse. To this aim, a descriptive-analytical method was used with reference to the exegeses in order to critically analyze the ideas of commentators in their interpretation of the outwardness and inwardness of Ithm referencing to the in-text and out-text citations as well as exegetical, literary, ethical, and mystical resources. The results of the study showed that the outwardness of sin implies its apparent form that is conducted by parts of the body while its inward form is the idea of guilt in the heart penetrating into human soul. As a result, the above-mentioned verse focuses on two aspects of sin, not its classification into open and secret often seen in the exegeses.
* © Mahdiān Far, R; Tayyeb Hosseyni, S.M. (2021) A Critical Survey of the Commentators’ Views about the 120th Verse of Surah al-An’ām (an Analysis of the Outwardness and Inwardness of Ithm). Biannual Journal of Comparative Exegetical Researches, 7 (13) 321-348. Doi: 10.22091/PTT.2021.5662.1778
کلیدواژهها [English]
ارسال نظر در مورد این مقاله