شرایط اولیه پذیرش مقاله
* نشریه «پژوهشهای تفسیر تطبیقی» در پذیرش یا رد و ویرایش علمی و ادبی مقالات، آزاد است.
* مقالات ارسالی به «پژوهشهای تفسیر تطبیقی» نباید قبلاً در جای دیگری ارائه یا منتشر شده و یا همزمان جهت انتشار به نشریات دیگر ارسال شده باشند.
* با توجه به اینکه همه مقالات فارسی ابتدا در سامانه سمیمنور مشابهتیابی میشوند، برای تسریع فرایند داوری بهتر است نویسندگان محترم قبل از ارسال مقاله، از اصالت مقاله خود از طریق این دو سامانه مطمئن شوند.
* «پژوهشهای تفسیر تطبیقی» از دریافت مقاله مجدد از نویسندگانی که مقاله دیگری در روند بررسی دارند و هنوز منتشر نشده، معذور است.
شرایط مقالات استخراج شده از آثار دیگر
چنانچه مقاله مستخرج از:
پایاننامه (عنوان کامل، استاد راهنما، تاریخ دفاع، دانشگاه محل تحصیل)
طرح پژوهشی (عنوان کامل طرح، تاریخ اجرا، همکاران طرح، سازمان مربوطه)
ارائه شفاهی در همایش و کنگره (عنون کامل همایش یا کنگره، تاریخ، سازمان مربوطه)
خاصی باشد، نویسنده موظف است اطلاعات دقیق اثر وابسته را ذکر کند؛ در غیر این صورت در هر مرحلهای که نشریه متوجه عدم اطلاعرسانی نویسنده شود، مطابق مقررات برخورد میکند.
روند ارسال مقاله به نشریه
- نویسندگان بایستی پس از ثبت نام در سامانه فقط از طریق بخش ورود به سامانه نشریه جهت ارسال مقاله اقدام کنند. به مقالات ارسالی از طریق رایانامه یا ارسال نسخه چاپی ترتیب اثر داده نخواهد شد.
- برای ارسال مقاله، نویسنده مسئول باید ابتدا در بخش «ارسال مقاله» اقدام به ثبت نام در سامانه نشریه نماید.
- نویسندگان باید همه مراحل ارزیابی مقاله را صرفا از طریق صفحه شخصی خود در سامانه مجله دنبال نمایند.
قالب و موضوع مقالات مورد پذیرش
«پژوهشهای تفسیر تطبیقی» فقط مقالاتی را که حاصل دستاورهای پژوهشی نویسنده و حاوی یافتههای جدید است را میپذیرد.
- مجله از پذیرش مقالات مروری صرف، گردآوری و گزارشی، ترجمه معذور است.
فایلهایی که در زمان ثبت نام نویسنده مسئول باید در سامانه بارگذاری نماید:
چهار فایل ضروری که باید از طریق سامانۀ دریافت مقالهها ارسال شوند: ۱. فایل اصلی مقاله (بدون نام نویسندگان و با رعایت راهنمای نویسندگان و بر اساس قالب نشریه)، ۲. فایل مشخصات نویسندگان (به زبان فارسی و انگلیسی)؛ ۳. فرم تعهدنامه نویسندگان (باید شامل عنوان مقاله و نام و نام خانوادگی تمام نویسندگان باشد و به امضای همه نویسندگان رسیده باشد)؛ ۴. فرم تضاد منافع (باید توسط نویسنده مسئول امضاء و به همراه فایل مقاله بارگذاری شود)؛ و 5. نامه پشتیبان (که در سامانه نامه را تایپ میکنید).
(ارسال مقاله برای داوری، مشروط به ارسال چهار فایل مذکور و ثبت صحیح اطلاعات در سامانه است).
حجم مقاله
تعداد واژگان مقاله: بین 5000 تا 7500 واژه
تعداد کلیدواژه ها: 4 تا 10 کلیدواژه
تعداد واژگان چکیده: 170 تا 200 واژه (چکیده باید شامل هدف، مساله یا سوال اصلی پژوهش، روش شناسی و نتایج مهم پژوهش باشد)
نحوه درج مشخصات فردی نویسندگان
نویسنده مسئول در آثاری که بیش از یک نویسنده دارند باید حتما مشخص باشد. عبارت (نویسنده مسئول) جلوی نام نویسنده مورد نظر درج شود.
فرستنده مقاله به عنوان نویسنده مسئول در نظر گرفته می شود و کلیه مکاتبات و اطلاع رسانی های بعدی با وی صورت می گیرد.
**تغییر تاریخ ارسال و پذیرش مقالات، اسامی نویسندگان و ترتیب آنها در مقاله و مشخصات سازمانی نویسندگان بعد از ثبت در سامانه به هیچوجه امکانپذیر نیست.
وابستگی سازمانی نویسندگان باید دقیق و مطابق با یکی از الگویهای ذیل درج شود:
1. اعضای هیئت علمی
رتبه علمی (مربی، استادیار، دانشیار، استاد)، گروه، دانشگاه، شهر، کشور، رایانامه دانشگاهی/سازمانی.
2. دانشجویان
دانشجوی (کارشناسی،کارشناسی ارشد، دکتری) رشته تحصیلی، دانشگاه، شهر،کشور، رایانامه دانشگاهی/سازمانی.
3. افراد و پژوهشگران مستقل
مقطع تحصیلی (کارشناسی،کارشناسی ارشد، دکتری) رشته تحصیلی، سازمان محل خدمت، شهر، کشور، رایانامه دانشگاهی/سازمانی یا جیمیل/یاهو.
4.طلاب
سطح (2،3،4)، رشته تحصیلی، حوزه علمیه/ مدرسه علمیه، شهر،کشور، رایانامه دانشگاهی/سازمانی.
ساختار مقاله
ساختار بدنه مقاله باید به ترتیب شامل بخشهای ذیل باشد:
1. عنوان
2. چکیده فارسی (تبیین موضوع/مسئله/سوال، هدف، روش، نتایج)
3. مقدمه (شامل تعریف مساله، پیشینه تحقیق (فارسی و انگلیسی)، اهمیت و ضرورت انجام پژوهش و دلیل جدید بودن موضوع مقاله)
4. بدنه اصلی (توضیح و تحلیل مباحث)
5. نتیجهگیری (بحث و تحلیل نویسنده)
6. بخش تقدیر و تشکر: پیشنهاد میشود از مؤسسههای همکار و تأمینکننده اعتبار بودجه پژوهش نام برده شود. از افرادی که به نحوی در انجام پژوهش مربوطه نقش داشته، یا در تهیه و فراهم نمودن امکانات مورد نیاز تلاش نمودهاند و نیز از افرادی که به نحوی در بررسی و تنظیم مقاله زحمت کشیدهاند، با ذکر نام، قدردانی و سپاسگزاری شود. کسب مجوز از سازمانها یا افرادی که نام آنها برای قدردانی ذکر میشوند، الزامی است.
7. منابع براساس شیوه نامه APA مندرج در سایت تنظیم شود
درج پانویس، ارجاعات درون متن و منابع
خلاصۀ شیوهنامۀ APA (ویراست هفتم)
منابع در ایپیای 4 بخش اصلی دارد: نام نویسنده، تاریخ انتشار اثر، نام اثر، و منبع. در پایان هر بخش یک نقطه میآید. البته، گاهی در پایان بخش چهارم (منبع) ملحقاتی مثل DOI یا URL میآید که نباید پس از آن نقطه بیاید.
نامخانوادگی نویسندۀ اول، نام نویسندۀ اول؛ نامخانوادگی نویسندۀ دوم، نام نویسندۀ دوم؛ و… . (سال انتشار مقاله). نام مقاله. نام نشریه بهصورت ایتالیک، دورۀ نشریه بهصورت ایتالیک(شماره)، صفحات شروع و پایان مقاله. DOI مقاله، در صورت وجود
ــ مراد از شماره در بالا شمارۀ نشریه در آن دوره است، نه شمارۀ پیاپی مجله.
ــ در صورتی که مقاله DOI داشته باشد، ذکر آن ضروری است، حتی اگر از نسخۀ کاغذی مقاله استفاده شده باشد.
ــ پیش از doi از https://doi.org/ استفاده شود تا لینک ایجاد شود و دسترسی به مقاله سادهتر گردد.
الف. در کتابنامه
تمسکی بیدگلی، علی؛ و موسوی، سید محسن. (1396). گسترۀ وحی محمدی در آیات سورۀ نجم از نگاه مفسران. پژوهشهای تفسیر تطبیقی، 3(1)، 201‑225. https://doi.org/10.22091/ptt.2017.2060.1165
ب. در متن
ــ همانطور که در حالت فرضی نخست در بالا مشخص است، اگر نام خانوادگی نویسنده(ها) مقاله در متن بیاید، بلافاصله سال انتشار اثر در پرانتز میآید، اما شمارۀ جلد و صفحه پس از پایان نقلقول میآید.
ــ اگر اثری ــ چه مقاله چه اثر دیگر ــ بیش از دو نویسنده داشته باشد، تنها نام خانوادگی نویسندۀ نخست میآید و پس از آن عبارت «و همکاران» میآید.
ــ اگر به بیش از یک اثر ــ چه مقاله چه اثر دیگر ــ استناد داده شود، میان آثار نقطهویرگول میآید.
ــ اگر اثر مورد استناد یک صفحه بود، «ص» و اگر بیش از یک صفحه بود «صص» میآید.
نامخانوادگی نویسندۀ اول، نام نویسندۀ اول؛ نامخانوادگی نویسندۀ دوم، نام نویسندۀ دوم؛ و … . (سال انتشار). نام کتاب بهصورت ایتالیک (نام و نام خانوادگی محقق، ویراستار و…، درج کلمۀ محقق، مصحح و... در صورت وجود). ناشر.
ابن ابیالحدید، عبدالحمید. (1329 ق). شرح نهج البلاغة (محمد ابوالفضل ابراهیم، محقق). بینا.
ــ در ویرایش هفتم ایپیای محل نشر نمیآید.
ــ برای نشان دادن تاریخ قمری و میلادی از «ق» و «م» استفاده میشود، ولی برای سال شمسی چیزی نمیآید.
ــ «بیتا» و «بینا» نمایندۀ «بدون تاریخ» و «بدون ناشر»اند.
ــ اگر کتاب ویراست دوم به بعد باشد، پس از نام کتاب در پرانتز شمارۀ ویراست آورده میشود.
نامخانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال انتشار ترجمه). نام کتاب بهصورت ایتالیک (نام و نام خانوادگی مترجم، مترجم). ناشر. (اثر اصلی در ... منتشر شده است)
طباطبایی، سید محمدحسین. (1363). ترجمۀ تفسیر المیزان (سید محمدباقر موسوی همدانی، مترجم). دفتر انتشارات اسلامی. (اثر اصلی در سال 1392 ق منتشر شده است)
ــ در متن هر دو تاریخ انتشار اثر اصلی و ترجمه بهترتیب میآید: طباطبایی (1392 ق/1363)/ (طباطبایی، 1392 ق/1363).
نامخانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال دفاع). نام پایاننامه بهصورت ایتالیک [پایاننامۀ دکتری / کارشناسیارشد منتشرنشده]. نام دانشگاه.
تمسکی بیدگلی، علی. (1397). وحی فراقرآنی: پژوهشی بر گسترۀ وحی محمدی [پایاننامۀ دکتری منتشرنشده]. دانشگاه مازندران.
اگر پایاننامۀ بالا در پایگاه داده مثل گنج ایرانداک منتشر شده بود:
تمسکی بیدگلی، علی. (1397). وحی فراقرآنی: پژوهشی بر گسترۀ وحی محمدی [پایاننامۀ دکتری، دانشگاه مازندران]. پایگاه اطلاعات علمی ایران (گنج). https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/3ab66d52ac386cb85ee475cc2a1db104
نامخانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال انتشار، روز و ماه انتشار). نام اثر بهصورت ایتالیک. نام سایت. URL
داوری اردکانی، رضا. (1402، 26 مهر). اهل فلسفه سوتهدلان دیار غربت خویشاند. ایکنا. https://iqna.ir/fa/news/4176099/%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D8%B3%D9%88%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%AF%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D8%BA%D8%B1%D8%A8%D8%AA-%D8%AE%D9%88%DB%8C%D8%B4%E2%80%8C%D8%A7%D9%86%D8%AF
ــ در متن فقط سال انتشار میآید، برخلاف کتابنامه که روز و ماه انتشار هم به فرض وجود میآید.
استناد به منبع دستدوم
یعنی شما منبع اصلی را ندیدهاید و بهواسطۀ اثری دیگر به مطلب منبع اصلی استناد میکنید. در این حال، برای نمونه، اگر منبع اصلی بهقلم جهانبخش در ۱۳۰۰ نوشته شده باشد و منبع دستدوم بهقلم جهانگیری در ۱۴۰۰ نوشته شده باشد، به این شکل استناد میدهیم:
(جهانبخش، 1300، به نقل از جهانگیری، 1400)؛ یعنی نخست منبع اصلی میآید و بعد منبع دستدوم. اگر سال انتشار منبع اصلی مشخص نباشد، آورده نمیشود: (جهانبخش، به نقل از جهانگیری، 1400). در کتابنامه تنها مشخصات اثر جهانگیری میآید.
تکرار استناد
در ایپیای برای تکرار استناد از «همان» و «همو» و مانند آن استفاده نمیشود. اگر از اثری بیش از یک بار مطلبی نقل کنیم، باید نامخانوادگی نویسنده(ها) و سال انتشار اثر تکرار شود، مگر اینکه نامخانوادگی نویسنده در متن (بیرون از پرانتز) همان پاراگراف آمده باشد که در این حالت نباید استناد تکرار شود. به نمونۀ زیر، که یک پاراگراف فرضی است، توجه شود:
به گفتۀ تمسکی بیدگلی (1404)، الف ب است (ص 1). ... بر اساس پژوهش تمسکی بیدگلی، ج د است. ... ه و است (تمسکی بیدگلی، 1402، ص 1). ز ح است (تمسکی بیدگلی، 1402، ص 1).
همانگونه که مشخص است، در مورد دوم سال انتشار تکرار نشد، ولی در مورد سوم و چهارم نامخانوادگی و سال انتشار تکرار شد.
نقطه و پرانتز استناد
اگر جملهای قبل از پرانتز استناد نیاز به نقطه داشته باشد، نقطه پس از پرانتز استناد میآید. (یعنی دو نقطه نمیگذاریم، یا یک نقطه پیش از پرانتز استناد نمیگذاریم، بلکه فقط یک نقطه پس از پرانتز استناد میآید.) البته، در نقلقولهای مستقیم بلند (40 واژه و بیشتر)، که به صورت بلوکی میآید، نقطه در پایان جمله و پیش از پرانتز استناد میآید.
دو/چند اثر از یک نویسنده در یک سال
در این حالت، پس از سال انتشار اثر، از حروف ابجد استفاده میشود. برای نمونه، اگر نام فرضی جهانگیری در سال 1402 دو اثر داشته باشد و ما در مقالۀ خود به هر دو اثر استناد کنیم: (جهانگیری، 1402الف)، (جهانگیری، 1402ب). در منابع هم پس از سال انتشار حرف ابجد را میآوریم.
نکات پایانی
ــ در References، که منابع به انگلیسی میآیند، فقط حرف نخست اسم کوچک و میانی نویسنده با نقطه میآید.
ــ قرآن، بهفرض استفاده، در آغاز کتابنامه میآید.
ــ قبل از منابع در کتابنامه هیچ چیزی مثل عدد و خط تیره نباید بیاید.