نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری مدرسی الهیات و معارف اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه قم: قم: ایران
2 استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه قم
3 استادتمام گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده
تازه های تحقیق
بهتصریح قرآن کریم، خداوند با تعبیه ابزار ادراکی مناسب در ساختار آفرینش انسان، مسیر کسب معرفت را برای وی هموار کرده است. بنا بر آیات و تفاسیر، چشم و گوش بهعنوان مهمترین ابزار شناخت حسی و قلب، ابزار کسب معرفت عقلی و شهودی است؛ بنابراین انسان میتواند از سه طریق حسی، عقلی و قلبی، به معارف دست یابد و در این میان، مسیر حواس نخستین راه کسب شناخت است. بررسی آیات، آشکار میسازد که قرآن بر بهکارگیری حواس بهصورت هدفمند و با جهتگیری درست بسیار تأکید دارد؛ بهگونهای که در بسیاری از آیات سیر آفاقی، خداوند با بهکارگیری روش تحدی و یا قالب استفهام انکاری، مخاطبان را با بهکارگیری دقیق و هدفمند ابزار حسی برمیانگیزاند. بر اساس این آیات، بیتوجهی به هدفمندی آفرینش حواس و به کار نگرفتن آن در مسیر مبدأشناسی و فرجام شناسی، سبب سلب کارکرد معرفتی این ابزار خواهد شد.
بسیاری از مفسران در تفسیر آیات آفاقی، نخستین گام را در مواجهه با پدیدههای طبیعت، بهکارگیری دقیق و حداکثری حواس دانستهاند. نقش مهم حواس بهعنوان درگاه ورود دادههای حسی به قلب برای اندیشهورزی و دریافت معارف بر مفسران پوشیده نمانده است. نکته مهم اینکه دانشمندان مفسر، افزون بر تأیید اهمیت معرفت حسی و تأکید بر اعتبار آن بهعنوان مرتبه نخست در مسیر شناخت حقایق، بر این باورند که لزوم شناخت حسی و اعتبار آن در سیر آفاقی، هیچگاه به معنای کفایت آن در این سیر نیست. بلکه دیدن و شنیدنی معتبر است که به دنبال آن تأمل باشد؛ یعنی مسافر این مسیر، لازم است با توجه به محدودیتهای حواس نظیر کسب شناخت ظاهری و افقی بودن معرفت حسی، در این مرحله توقف ننماید، بلکه با اندیشهورزی و تعمق بر روی دادههای حواس و تحلیل جزئیات آنها، نیازمندی و وابستگی تام موجودات به خالق خویش را دریابد و در جهت ایجاد و یا تثبیت و تعمیق باورهای خود درزمینه خداشناسی و فرجام شناسی گام بردارد، در غیر این صورت راه به مقصد نخواهد برد.
بسیاری از آیات، با بهکارگیری ساختار انحصار و تأکید در پایان آیات آفاقی، شناخت آیهای از پدیدههای طبیعت و درک رابطه طولی آنها با خداوند را مختص ژرف اندیشان عنوان میکنند؛ دانشمندانی که به تعبیر مفسران، خوب دیدن، خوب شنیدن و اندیشهورزی ملکه آنان شده است؛ بنابراین هرچند معرفت حسی از نظرگاه قرآن و مفسران مورد تأیید و تأکید است، اکتفا به این نوع شناخت، بدون تکمیل آن با تعقل، در مسیر مبدأشناسی و معادشناسی راه گشا نیست و ابتر خواهد بود.
نمونههای اکتفا به شناخت حسی را امروزه میتوان در اندیشهورانی مشاهده کرد که علیرغم پیشرفتهای چشمگیر در علوم مختلف و درک ظرافتهای موجودات، به دلیل نگاه افقی و ظاهریشان به پدیدهها، کمتر درباره رابطه آنها با خداوند میاندیشند و از مسیری که بسیاری از دانشمندان را به خداباوری رسانده، آنان به بیخدا انگاری مبتلا شدهاند. فیزیکدانانی نظیر هاوکینگ و داوکینز نمونه این افرادند.
نهایت اینکه ادراک حسی نخستین قدم در سیر آفاقی است. در قدم بعد، فرد با تعقل، یافتههای حواس را تکمیل نموده، در آخرین گام با شناخت شهودی به سیر خود، عمق میبخشد و چون در معرفت شهودی، سخن از مشاهده عینی است، چنین شناختی، در انسان باور و یقین ایجاد خواهد کرد یا باورهای وی را عمیقتر خواهد ساخت؛ باوری که میتواند رفتارهای فرد را متحول ساخته، سلامت روانی را برای او به ارمغان آورد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Received: 2021/7/7 | Correction: 2022/2/21 | Accepted: 2022/2/21
Simply put, the meaning of sayr al-āfāq (the external journey) is to think about God’s creations in order to achieve and strengthen one’s religious beliefs. The Qur’an emphasizes it as one of the main ways to know the truths of the universe, its mabdaʾ (the Origin), its maʿād (the Return), and so on. Furthermore, the external journey is possible, according to the affirmations made by the Qur’anic verses, in three ways, namely ḥiss (sense), ʿaql (intellect), and shuhūd (intuition). The present research examines sensory cognition and its validity in the external journey, as one of the mentioned epistemological ways, through an analytical method, citing the Qur’anic verses and the exegetes’ viewpoints. The results show that it is vitally important in this type of knowledge to use the sensory cognition purposefully and with the right orientation. Qur’anic exegetes have also considered the precise and maximum use of the sensory cognition as the first step towards dealing with natural phenomena, paying attention to its important role as a gateway to enter data into the human heart for thinking and receiving knowledge. However, due to the limitations of the senses, such as being restricted with outward and horizontal cognition, and despite its general necessity and validity in the external journey, the human sensory knowledge is not sufficient at all. It is indeed the first epistemological step, which albeit should be completed with intellectual cognition and deepened with intuitive achievements, the goal of which is to create or strengthen religious belief.
Noorhasan Fatideh, T; Hasani Bafarani, T; Diari, M.T. (2022) Sensory Epistemological Qur’anic Verses; Interpretive Analysis of the Stature and Validity in the External Journey. Biannual Journal of Comparative Exegetical Researches, 8 (15) 65-77. Doi: 10.22091/PTT.2022.7189.1999.
کلیدواژهها [English]
قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
ارسال نظر در مورد این مقاله