نوع مقاله : علمی و پژوهشی
نویسندگان
1 دکتری شیعهشناسی، محقق و پژوهشگر
2 طلبه سطح 4(دکتری) مرکز تخصصی حضرت فاطمة الزهراء اصفهان
چکیده
تازه های تحقیق
از آنچه در این پژوهش گذشت چنان حاصل میشود که مفسران فریقین در مورد تبدیل سیّئات به حسنات، دیدگاههای متفاوتی دارند که به نظر میرسد در این میان، این قول که مراد از تبدیل، تبدیل آثار سیّئات به آثارحسنات است بهتر و پسندیدهتر باشد؛ زیرا در اقوال دیگر، علاوه بر عدم تناسب با ظاهر آیه، در برخی از آنها، بحث از نفس عمل است که باید دقت داشت نفس هر عملی بعد از انجام از بین میرود؛ بنابراین دیگر جایگاهی برای تبدیل نفس عمل وجود ندارد.
همچنین آیهی مورد بحث، (چنانچه برخی از اهل سنت پنداشتهاند)، منسوخ نبوده و حتی اگر هم قایل به نسخ آیه شویم ضرر چندانی به بحث تبدیل سیّئات به حسنات وارد نخواهدشد.
اما نتایج مهمتری که از این پژوهش میتوان به دست آورد؛ یکی این است که هرچند درتفاسیر، ذیل آیهی مذکور، حرفی از «تکفیرگناهان» مطرح نشده است، اما با مراجعه به تفاسیرآیات دیگر که در زمینهی تکفیرگناهان مطرح شدهاست، ظاهراً آیهی شریفه هم در صدد بیان همین موضوع است. منتهی آنچه به نظر میرسد، آن است که باید دلیلی باشد که خداوندمتعال در این آیة شریفه مانند آیات دیگر نفرمود: «یُکَفِّرُ اللهُ سَیِّئاتِهِم حَسَناتٍ» و فرمود: (یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَنَاتٍ)! وشاید بتوان از معنای لغوی این دو واژه به مراد شارع رسید که اصل تکفیر (کفر) به معنای پوشاندن است؛ یعنی به وسیلهی حسنات روی سیّئات پوشانده شود (البته اگر قول به احباط مورد پذیرش باشد)، اما تبدیل یعنی تغییر و دگرگونی و از حالی به حال دگرشدن؛ وشاید ثمرهی بحث دراینجا پیدا شود که در تکفیر فقط روی گناه پوشیده میشود ولی اثر آن همواره باقی میماند، اما در تبدیل همه چیز تغییر میکند ومسلماً این جایگاه بسی بالاتر وبا ارزشتر است برای کسیکه توبه مینماید.
ودیگر اینکه راه توبه همواره برای عبدعاصی باز است؛ حتی در گناهان کبیره، پس انسان را چه سود که با این ربّ رئوف، «تسویف» را بهجای توبه برگزیده و دردی از خود دوا نمیکند؟!
بازآ، بازآ، هر آنچه هستی بازآ، گر کافر وگبر وبت پرستی بازآ،
کاین درگه ما درگه نومیدی نیست، صدبار اگر توبه شکستی بازآ.
اللهُمَّ ارزُقنا تَوفیقَ الطّاعَةِ وَ بُعدَ المَعصِیَةِ وَصِدقَ النِّیَّةِ وَعِرفانَ الحُرمَةِ ... (قمی، 1380ش، ص217).
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The negation of virtues and vices is one of immensely important issues which has been focused in many verses and Hadith. In this regard, different Islamic denominations have raised the issue to discuss its aspects and exchange ideas. In some Quranic verses, there is even a mention of “changing vices to virtues”; for example, Surah Al-Forqan Verse 70 introduces “repentance” as a means to save humans from sin, and regards “belief” and “righteous act” as a precondition to accept repentance. The present study which aims to investigate different views of Sunni and Shi’ite commentators regarding the above verse is conducted through descriptive analysis. The results of this research show that the term transformation in this context basically means “change”; however, there are some disagreements among commentators on how vices would change to virtues. Some interpreters hold that vice act would be changed to virtuous act, some others believe that the idea behind vice and virtue is their reward and punishment, and others interpret it as the transformation of vice consequences to virtue consequences.
کلیدواژهها [English]
ارسال نظر در مورد این مقاله